Son Zamanlarda -2-

Herkese merhaba...
Günlerdir yeni yayın girmeye üşeniyorum .. Bahar yorgunluğu ve bitmek bilmeyen alerjik bahar hastalığı sebebiyle sanırım. Yaklaşık 1-1,5 aydır öksürük burun akıntısı devam ediyor.. pfff...

Bu ayın 17.'de eşimle evliliğimizin 4. yılını geride bıraktık. şükürler olsun ki saygı, sevgi ve huzurun eksik olmadığı bir yuvam var. Güzelliklerin devam edeceği nice 4-14-44.. senelerimiz olsun kızımızla... sevdiklerimizle.. ailelerimizle..
Geçtiğimiz cumartesi Nehir'i Molfix reklam çekimlerinin seçmelerine götürdük annemle.. İlk deneyimimizdi .. Akıllı kızım uyumlu sosyal cimcime olduğu için hiç zorluk çektirmedi bize..
Dişlerini... Burnunu.. Saçlarını gösterdi.. Baybaylar öpücükler attı ...Bakalım olumlu sonuçlar için telefon bekliyoruz.. Kısmet.

Bu fotoğraf çekim sonrası Beşiktaş'ta bulunan Abbasağa parkından.. Nehir parktaki salıncaklara bayılıyor.. Bu parka ilk defa gittik.. Yeşillikler arasında oldukça sakin .. temiz bi park.

Park sonrası acıkınca Oturduk bir yere annanemizle..

Yine geçtiğimiz hafta içi babam, annemle ve Nehiri ofise  ansızın getirdi. Nasıl şaşırdım nasıl mutlu oldum hatta anakız olduk bilemezsiniz. Geçen sene Nehir 5-6 aylıkken annemlerin memlekete Sivas'a gitmesi ile 45 gün boyunca ofise benimle geldi. Home ofis tarzında bahçe katı ofisimizde ona ait bir oda yaptık. İlk 2 gün ağlamamak için kendimi zor tutuyordum. çok zorlanmıştık çalışmama engel oluyor uyku düzeni allak bullak olmuştu. Neyseki ofis arkadaşım kardeşim Derya sayesinde o yorucu günleri atlattık . olmayacak Nehire burda bakamayacağım dediğimde .. saçmala öyle yada bölye uyum sağlayacak birlikte bakacağız diyerek beni kendime getirmişti.1,5 ay neşeyle mutlulukla geçti.
Bu sene sanırım 1 aya yakın yine ofise getireceğim miniğimi ve geçen seneye oranla çok daha zor geçecek günler.. Ayaklandı.. yürüyor koşuyor tırmanıyor ve herşeyi merak ediyor. Umarım Allah bir kolaylık sağlar hepimize.

Baskın böyle yapılır dimi Annecim :)

 

Nehir'in doğum macerasında hastanede tanıştığımız bizim gibi ilk bebeklerini bekleyen çift ile çok iyi anlaşmıştık. Gözetim odasında bir yandan ağlıyor bir yandan sohbet ediyorduk Dostum Ecem ile.. Eşlerimiz ise dışarda bizleri beklerken kaynaşmışlar.. Birbirlerine yardımcı olmuşlar.. Meğerse yürüme mesafesinde 5 dk uzaklıkta bulunuyormuş evlerimiz.. O gün bugündür hastanede çektiğim tüm sıkıntıların hediyesi bir dostluk kazandık.. Bizim kızımız.. Onların oğlu oldu hemde 15 saat arayla.. Nehirin haftası küçük olmasına rağmen ilk Nehir dünyaya geldi. Ecemde normal doğum yapamayınca benden sonra sezeryana alındı. Ecemin tatlı oğlunun ismi ise Emir..
Bakarmısınız uyumluluğa Nehir ile Emir :) Bu kadar olur değil mi :) Şimdi bizim hem kızımız hem oğlumuz var sımsıkı bağlandı birbirine aileler kardeşcesine..

Ve Prens, Pamuk prensesi öper :)

Hafta içi bize yakın Merter Meydan Avm'ye gitmiş idik. 1 ve 3 yaş arası için bu top havuzunu kurmuşlar .. Etrafında akülü arabalar..  trenler.. uçaklar gibi müzikli hareketli aletler ( ne denir aklıma gelmedi ) var.  Nehir bayıldı.. yüzdü yüzdü.. hop hop  diye topları bize attı. Eşim hafta içi Nehiri alıp baba kız buraya gidiyorlar.. Bende evde temizliğimi yapıyorum :))) Yarın için yine baba kız sözleştiler.. ohh rahat rahat evimi derliyip toplayacağım :)

Oyun arasında poz veririm böylee :)

 

Bizde havadisler böyle.. bu hafta sonu bir aksilik çıkmazsa Sapanca'ya gideceğiz.. Ecemler ile.. Bol bol oksijen almayı düşünüyoruz.. Birde o meşhur köy kahvaltınısı düşünüyor tüm ebeveynler :)
Bir sonraki post'a kadar görüşmek üzere.. ( İşte ben böyle biriktirir biriktirir dökerim içimi size :)   )
Sevgiler