23 Nisan Ulusal Eğemenlik ve Çocuk Bayramından...

Öncelikle herkesin bu mutlu gününü kutlarım. Herşeye herkese inat birlik olduğumuz şu günlerde bayraklandırdığımız evlerimizin görüntüsü muhteşemdi.. İnşallah bugünleri aramayacağımız nice bayramlarımız olur.
Biz bugün kızımla eşimin annanesinin yanına Kurtuluş'a gitmeye karar verdik.. Sağolsun kızım toplu taşıma seyahatinde hiç zorluk çıkarmadı.

Hatta evden çıkarkenki uykusuna ara vermeden devam etti :)

Sağolsun annem ilk defa Nehir'le metrobüsü kullanacak olmam sebebi ile yalnız bırakmak istemedi. Mecidiyeköy metrobüsünden sonra eşimin annanesi ile Cevahir'de buluştuk.. Annanemiz Nehir gelecek diye bol sebzeli, etli bulgurlu mama hazırlamış sıcak sıcak buluşur buluşmaz mamasını yedirdik. Akabinde ayaklarımız yer gördü ve Nehir önde biz arkada koşturmalarımız başladı :)

Sonra direksiyonu annanemiz devraldı.. Bundan 30 sene önce torununu , eşimi aynı sokaklarda gezdirirken şimdi torununun çocuğunu gezdiriyor.. Allah herkese bugünleri yaşatacak ömür yazsın.. Başka bişey olsa gerek..

Mecidiyeköy'den Şişli camisine vardığımızda kuşlar selamladı bizi :)

Pisi pisi diye kuşları çağırdık.. Onlara yem verdik :)

Nehir kuşlara yem verirken bir bulgur ağzına bir bulgur kuşlara attı :)
Şişli camisinden sonra annem arkadaşına geçti. Bizim istikametimiz Harbiye'de çocuk parkına devam etti. ( Eşim bu parka oynamış, gezmiş büyümüş anlamı annane için büyüktü)

Kızımın ikinci kez salıncağa binişi. İlkinde korkmuş ağlamıştı. Bu sefer tam tersi oldu. Çok mutluydu. o güldükçe ben mutlu oldum..
Artık yürüyemez hale gelen ayaklarımız eve dönüş için sinyal verdi. Bu mutlu günümüz Annanemizin evinde son buldu :)

Güzel kızım seninde çocuklarınla kutlayacağın nice 23 Nisan çocuk bayramlarınız olsun..